از هر چه داشتیم و نداشتیم چه ماند جز امید ؟
قرار است بسیار از امید بگویم ، از اندک خوشی که در این جهان برای ما باقی مانده است .
از روزهایی بگویم که قرار است آکنده از شادی و لبریز از عشق و دوستی و محبت باشد . از روزهایی که درها و دروازه ها به رویمان گشوده خواهد شد . روزهایی پر از صلح و آرامش که جهان به ما پاسخ مثبت خواهد داد .
جایی خواندم از کافکا نویسنده ی معروف آلمانی زبان نقل شده بود : آه ،چقدر امید ، دریا دریا امید . ولی نه برای ما
راستش من جور دیگری فکر میکنم ، تنها دارایی ما در این دنیا خصوصا اگر در خاورمیانه و در ایران متولد شده باشی تنها و تنها و تنها امید است . امیدی که اول از همه نباید از خودمان و دوم از دیگران دریغش کنیم . پس بهتر است بگوییم :
آه ، چقدر امید ، دریا دریا امید .بخصوص برای ما .ما ایرانی ها .
هر چند بد موقعی ست برای ایران و ایرانی بودن اما مگر آدمی چه دارد جز همین امید .
بیایید امید هایمان را دست به دست کنیم تا از دست نروند ، تا از دست نرویم .
به امید روزهایی روشن .
امید ,، ,دریا ,روزهایی , ,ایرانی ,برای ما ,امید ، ,دریا دریا ,دریا امید ,از دست
درباره این سایت